2 yıldır Gökalp'i bilfiil emziriyorum. Bomba gibi göğüsler gitti yerine memelerini yaprakla kapatan, ilkel kabile kadınlarının sarkmış memeleri geldi. Herşeye değer, bir damla süt bile almış olsa yine de herşeye değerdi...
Oğlumu ilk kucağıma aldığım anı, bana bakışını, minicik gözleriyle beni inceleyişini unutamıyorum. Bir de hemşirenin; hemen emzir annesi diyerek Gökalp'i kucağıma verirken, okuduğum kitapların aslında bir hiç olduğunu farkedişimi...
O zamanlar Kütahya'da yaşıyorduk. Hamileyken sağlık ocağında hamileler için düzenlenen emzirme eğitimine katılmıştım, okuduğum kitaplar bir de izlediğim eğitici videolar... Tamam güzel ama tecrübe yok.
O an; herşey kendiliğinden gelişti. Bir doğum hikayesi olarak ayrıca yazmam gereken sebeplerden ötürü; suyu patlayarak hastaneye giden ben; 15 saat sonunda normal doğum başlarken sezaryene alındım. Yemek yemenin yasak olduğu, izin verseler de yiyecek halimin olmadığı 15 saatin sonunda karnı aç bir bebek doğurdum. Tabi sezaryen doğumdan sonra süt geç geliyor falan derler. Malum okuduk araştırdık çok şükür; master degree anne olduk ya, biliyoruz. İyi bok yiyoruz. Bazı bilgiler, faydalı değil. Tecrübesiz bir anneye korku yaratmaktan başka bir işe yaramıyor.
Bir kere; ister normal ister sezeryan doğum yapmış olun, heyecanlı bekleyiş sona erdi ve artık "anne"siniz. Hayata tutunması, hazırlanması ve karışması için herşeyiyle size ihtiyaç duyan minicik bir insan var elinizde, öyle çok birşey bildiğiniz de yok. Tecrübe desen sıfır. Sonra okumuşsunuz, sezaryenda süt geç gelir. Komple sıçıyorsunuz. Endişe, korku, stres. İnanın bana kimse anneliğin kitabını yazamaz. Her birinin hikayesi birbirinden farklı. Her biri ayrı bir kitap; siz ve bebeğiniz de...
Ağzınını geveleye geveleye geliyor oğlan, daha hemşire uzatırken havada meme aranıyor. Beni on çocuk emzirmiş kadın sanırsın, Gökalp zaten işin piri olmuş içeride nasıl olmuşsa hiper emici... Bitti gitti; endişe, korku, stres. Eser kalmadı. Kavuştuk ya biz. İkimiz de iyiyiz.
Önemli olan da o.
Ondan sonra sokarım kitabına, kalıbına.
Ha bir de birçok anne; bebeğini emzirmek ister. Tabi göğüsleri bozulmasın diye emzirmeyen anneler gibi istisnalar da var. Kendi bedeni, kendi bebeği ve kendi kararı. Saygı duyuyorum.
2 yıldır durumlar bu yani. Çok şükür ilk 6 ay doktorların da önerdiği gibi sadece anne sütü, sonrasında dilediğince meme emerek büyüdü. İsteyen herkese Allah bu duyguyu nasip etsin. Tabi memeler sarktı bu arada ama bugünlere getirdim ya.
Önemli olan da o.
Ondan sonra sokarım memesine, kalıbına.
Her okumuş, eğitimli anne adayının takoz gibi kalın kalın doğum öncesi, bebek eğitimi üzerine kitaplar vardır sanırım. Ama yetmez internetten de bu konuda tüm bilgiler okunur:)))
YanıtlaSilOkunur okunmasına ama, is başa düştüğünde biraz tokezliyoruz sanirim.😉
Silhahahaaaa :)))
YanıtlaSilSarkmış sarkmamış kimin umurunda ki... Emzirdiğim dönemlerdeki o duygusal bütünlük gibi mutlu eden birşey yok bence ;)
Değil mi, kimin umurunda. Ben de bu duygudan ayrilmakta zorlanacagim belli ki. Gokalpin derdi başka benim derdim başka olacak😉
SilHahahahahahahahhahaahhaha... ay allahım bu nasıl hem komik, hem bilgilendirici bir yazı.. ay ölücem gülmekten.. :))) sen çok yaşa e mi.. tabii bebeğin de :))) öperim çok. (koronadan dolayı sadece yazıda)
YanıtlaSilCaaanim momentos, cok sevindim. Cok sevgiler🎈
SilGöğsü bozulmasın diye bebeğini emzirmeyecek kadın da bir zahmet doğurmasın yani:))))kedişler 7 bebeğini emziriyor da demiyor sarkar filan:))))yok ben saygı duyamayacağım kusura bakma:)
YanıtlaSilYaaani, ne desem çok bilemedim. Meme onun memesi, kendi bilir en nihayetinde. Bir de bunun emzirmek isteyip de sütü gelmeyip üzülen anneler kismi var. Nedense bu konuyu yazarken bu hiç aklıma gelmemişti. Üzücü. Caaanım anneler, güzel anneler onlar🎈
SilBen çocuklarımı çok emziremedim ne yazık ki, çok isterdim 1-2 yıl emzirebilmek, o his bambaşka, ama o yaralar yok mu aklıma geldikçe ürperiyorum.
YanıtlaSilIlk baslarda oluyor evet, dayanılmaz yaralar. Ama sonra geçiyor. Alışıyor heralde😀 ben de yazımı yazarken emzirmek isteyip de sütü gelmeyen anneleri nasil atlamışım bilmiyorum. Oylesi de cok. Yakin çevremden de cok biliyorum. Gerci en nihayetinde biraz da kısmet meselesi. Cocugun kısmetinde varsayalım buluyor o sütü😉
SilAyrica canınız sagolsun. Emzirmis olmak olmamak, kimseyi daha iyi veya daha kotu bir anne yapmaz en nihayetinde.
Silİlk paragrafına çok güldüm ya :)) emen bebek büyüdüğünde de çok sağlıklı oluyor,kızçemden biliyorum :))
YanıtlaSilEvet öyle yazılıp çiziliyor gerçekten, zamanla göreceğiz. Canim, cok sagol😅😉
SilAçıkçası kendi bebeğini emzirmeyene ben de saygı duymam, iyiyseniz hiçbir sorun yok bence sarksa ne olacak sanki al destekli sütyen çok rahatsız oluyorsan, her şeyin çözümü var=)
YanıtlaSilTabi öyle anne sudyenleri bir tık pahali oluyor. Mecbursun ya alacaksin ya... varsin olsun ne yapalım.
SilYazınızı okurken çok güldüm Allah sizi de güldürsün. Hiper emici Gökalp'e sevgilerrr 🤗
YanıtlaSilAdam gibi bir adam doğurmuştum çünkü 😉
Silheeeey :)
YanıtlaSilHey ki ne hey😅
SilNe mutlu size ki emzirme duygusunu yaşadınız. Emen çocuk zeki olur hem. Okul hayatında başarılı olur der büyüklerimiz 🙂
YanıtlaSilAy hadi inşallah, bu emekler boşa gitmesindi😉🎈
SilYani bende doğuruyorsan bakmak zorunda olduğunu düşünenlerdenim. Eğer bir takıntı varsa o zaman hazır olduğunda çocuk doğurmalı teşekkürler.
YanıtlaSilBoyle bir grup var. Bunlar entel mi oluyor yoksa süper modern anneler mi oluyor bilemiyorum. Var olduklarını cok net biliyorum. Sahsi fikrim olarak desteklemesem de, saygı duyuyorum. Cok tesekkurler değerli yorumunuz için.
SilOzellikle ilk 6 ay, anne sütü su bile vermeyi gerektirmeyen kadar büyük bir mucizeyken. Sevgiler
YanıtlaSil