Rapunzelin saclarini yolmuslar...

Karga eserini yemeden uyanmadim bugun ama yine de erken denilebilecek bir saatte gorev bilinci ile zor zanaat kalktim yataktan vaka ortalama 4-5 haftada bir cumartesi gunleri ayni gorev bilinci ile basbasa kalarak yollara dusuyorum...Uzun lafin kisasi bu cumartesi de o cumartesilerden biri iste ve ben bugun calisiyorum...

Basim agriyor yine, ustune de ozellikle de su sira midem bulaniyor...Hatta aslinda bu yaziyi hep ise giderken gerceklestirdigim uzun metro yolculugu sirasinda yazmak istemistim ama sagolsun onumde oturan cin kizili sacli bayan nahos ve 2.sinif agir parfum kokusuyla burnumun ucunu yanik hissiyle derdest ettiginden pek mumkun olmadi...

Biraz blogun ne alemde oldugunu arastirmaya calistim, ozellikle ceyiz ve evlilige dair yazilarda rekora kosmusum.Google amcaya evliligin e'sini sorsaniz beni bulabilirsiniz hatta kim bilir belki de arama motoruna nokta koyup aratsaniz da ben cikacagim...Ta daaa! Bu da site degerinin basli basina yuksek oldugunu gosterir ki ozetle Google kiymetimi biliyor...

Nitekim; tirnak icinde "evlilige dair her ne varsa" hususunda fenomen olma yolunda ilerledigimi dusunsem de; bu yaz olmasini arzu ettigimiz dugunumuzun bir baska bahara kaldigini itiraf etmek zorundayim.Yine de neliklerle yaptigim ceyizimi hazirlamaya devam ediyor, eksik parcalari ufak ufak da olsa tamamliyorum.Maksat icimde bir sey kalmasin diyerek de imkanlar dahilinde gonlume gore olani aliyorum.Kucuk ev aletlerimi de tamamladim mesela...

Franz Kafka'nin herhangi bir kitabindan firlamis gibiyim sabahin korunde.Bahsettiklerimin bir kismini yol boyunca dusunmeden once, saclarimi belime kadar uzatan sari citcitlarimi takip koyuluyorum yola...Kirmizi bir ruj surup gecistiriyorum..Dusunduklerime bir renk versem siyah sanki, rengini biraz acsam toz pembe..

Rapunzelin saclarini da yolsalar, velhasil kelam hayat yine toz pembe...