29 Eylül 2020 Salı

Sonbahar hüznü


Bilmem hiç farkettiniz mi; artık insanlar daha mutsuz. Hani şu sosyal medyada paylaşılan mutlu fotoğraflar var ya; o insanlar nerede, neden sokaklarda insanların yüzü gülmüyor? Sokaklara dikkatli bakın; insanlar omuzları düşük yürüyor, kimsenin hayattan fazla beklentisi kalmamış gibi. Ben farkediyorum.

Hergün öğle uykusundan önce Gökalp'i nenesine götürüyorum. Bizim evimizden 7 sokak ötede. 

Sonbahar iyiden iyiye kendini göstermiş, dökülen yapraklar kaldırım kenarlarında birikmiş, yol boyu ayaklarımızın altında çıtırdıyor. Sonbahar hüznü heryerde mi, yoksa sadece bizim mahalleye mi uğradı bilemiyorum.

Caddenin karşısına geçip bir süre daha yürüdükten sonra, sokakların silüeti hızla değişmeye başlıyor. 

Binalar, yollar, kaldırımlar, ağaçlar, parklar ve insanlar gittikçe daha yorgun gözüküyorlar. Hüzünleniyorum biraz.

İnsanların hayatlarını değiştiren kudret birkaç sokak ötede olmak mı yoksa o sokakta oturmaya onu iten her ne sebepse o mu? Daha ileri yürüsem, daha çok mu hüzünlenecektim? 

Evleri bahçe katı, şimdilik bize havadar oluyor ve kış geldiğinde bunu özleyeceğiz.

Meyvemizi yiyoruz, aynı sokaklardan yürüyerek evimize dönüyoruz.

Hayat kaldığı yerden devam ediyor.

7 yorum:

  1. Farkediyorum ben de...Hem kendi mutsuzluğumu hem sokaktaki insanlarınkini...Artık herkes mutsuz , huzursuz , sabırsız hatta sinirli ve tahammülsüz...Bu pandemi ve belirsiz durum herkesin psikolojisini olumsuz etkiledi sanki...Belki de sadece sonbahardır sebep...
    Çok güzel bir anlatım , bir sürü farklı yere gitti geldi aklım...
    Ne güzel ismi var 'Gökalp' , her gün nenesine gitmesi o sokaklardan geçmesi...Ne güzel anılar biriktiryor...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gok gibi mavi, Alp gibi yiğit bir oğlan olsun diye... güzel anilar biriktiriyor, benim de tüm çabam bu zaten. Oyle degil mi, insanlar hayat yorgunu dolaşıyor sokaklarda. Aralarına karışıveriyoruz işte. Cok sevgiler...

      Sil
  2. Bu mutsuzluğun müsebbibi kim? Hepimizin sorununun kaynağı hakkında bir fikri var... Teşhis muhtemeldir ki doğru... Fakat tedaviye yanaşmıyor ver her geçen gün dahada çıkmaza giriyoruz... Akıllı telefonların ve sosyal medyanın hürriyetimiz üzerindeki egemenliği, tahakkümü sürecek gibi görünüyor... Yaşadığımız gibi inandığımız sürece bitmez bizim mutsuzluğumuz... Herkese tüm kalbimle mutluluklar diliyorum...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Belki de gerçekten tüm hüzünlerin sorumlusu ciddi ciddi sonbahar...😉🎈 hoşgeldiniz, iyi dilekler bilmukabele...

      Sil
    2. Belki de gerçekten tüm hüzünlerin sorumlusu ciddi ciddi sonbahar...😉🎈 hoşgeldiniz, iyi dilekler bilmukabele...

      Sil
  3. ne güzeldi hayat işteee :) günlük çok severim, son yazımda ben de bu tür yazdıım :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öyleydi, öyle de çok şükür.💃 ben de günlük yazılarını okumayı çok severim, gizliden açıp da karıştırıvermişim gibi hızlı hızlı okur giderim, ayrı bir akar gider o yazı. Farklı da bir heyecan uyandırır.

      Sil

Blogger anneler fenomen çocuklar; anne bloggerlar teşhirci mi? Neden kendime anne blogger diyorum?

Bir evin bir kızıyım. Annem ben henüz 1 yaşındayken geçirdiği yüz felci sonrasında hastalanıyor ve ömrünün sonuna kadar yardıma ihtiyaç duya...