Keşke bütün duvarlar böyle olsa, "kendimize ördüklerimiz" de dahil...
Ben orta yaşlarıma ilerlerken; bir zamanlar liseli eteğimle arşınladığım Büyükpark'a yolumun çok uzun zamandır düşmediğini farkettim.📍Bir de aşağısında Küçükpark vardır ki biz o zamanlar buralara büyük, küçük diye hitap ederdik. Hala öyle mi bilemiyorum. İroni budur ki; düğünden önce olan nikahımız da Büyükpark'ın içinde olan Bornova Evlendirme Dairesi'nde kıyılmıştı...Bana ilk gençlik yıllarımı hatırlatan bu parkta; 2 yaşında oğlumun elinden tutmuş yürürken çektim bu fotoğrafı.
İşte bu duvarın önünden geçerken Gökalp'e şöyle söyledim: Annen ve babanın ayak basmadığı yerin kalmadığı bu sokaklarda şimdi birlikte yürüyoruz. Belki ileride sen de güzel bir kızın elinden tutmuş, kalbin kuş gibi çarparak bu duvarın önünden geçeceksin. Bakmakla kalma olur mu, gör aynı zamanda. Bu duvar bizim zamanımızda sadece bir duvardı. Şimdi bir adam; burada bir duvar sanatı yapmış. Sen de onun gibi ol; kaldırımları eskitenlerden değil, hayata renk katanlardan. Anları yakalarken, anıları hatırlatanlardan. (3 Şubat 2021)
Bu arada sana çiçek demeyi ben öğrettim. Peki, koparıp annene vermeyi nereden öğrendin?
Bu çiçeği yaratan Allah'a, bana uzattığın o minik ellerin için binlerce kez şükürler olsun. Ne geçiyordu kalbinden, öyle sevinçli yüzüme bakarken?
🎈O bahçeler ki; çocukluğumda koştuğum, şimdi çocuğumun elini tuttuğum. Sayende bambaşka bir pencereden bakıyorum hayallerime; daha o günlerden kurduğum...
🎈Bu benim ilk çiçeğim ve sana söz veriyorum 9 ay içimde taşıdığım kalbini kimsenin kırmasına izin vermeyeceğim... ( 9 Şubat 2021 )
Annen🎈
Bakmakla görmek arasında ki fark... Çiçek vermeden sonra ki en hoşuma giden kısım burası oldu. Daha birçok sizi şaşırtan, duygulandıran ve hemen unutacağınız ufak kızmalara sebep olacak anılarınız olacak inşallah:-)
YanıtlaSilAnne-çocuk arasındaki bağ, ilişki hiçbir şeyde yok sanki.
YanıtlaSilKoparıp annene vermeyi nerden öğrendin?
YanıtlaSilBöyle güzel anlatmana bayılıyorum... yazılarını okudukça duygulanıyorum. Emeğine kalbine sağlık!
Ne yazılır ki bu sözlerin üstüne, Allah ayırmasın, sağlıklı yaş bereketi versin ikinize ve tüm sevdiklerinize ❤️
YanıtlaSilÇok düşünceli bir annesiniz. Tüm samimiyetimle söylüyorum. Gerçekten. "Oğluma Notlar" diye yazılar yazıp oğlunuza eskimeyecek,yıpranmayacak çok güzel anılar bırakıyorsunuz annesinden 🌸 Ne güzel...
YanıtlaSilÇok güzel anlatmışsınız.
Dilerim yolu,bahtı açık olur kimse üzmez,kırmaz onu. 🙏🏻
♥️♥️
YanıtlaSilGünaydın.
YanıtlaSilİçim eridi be. Ne güzelsiniz siz ikiniz.
Merhabalar.
YanıtlaSilOğlunuz Gökalp için, bir çok annenin rahatını bozup da yapmayacağı şeyleri yapıyorsunuz. Onunla birlikte dışarıda zaman geçiriyorsunuz, ona hatıralarınız ile birlikte çevreyi öğretiyorsunuz. Hele bu yaşta görmekle bakmak arasındaki farkın, farkındalığı ile ilgili ip uçlarının işaretini veriyorsunuz.
İlk çiçek olayı ve ardından Cenab-ı Hakk'a edilen şükürlerle birlikte dokuz ay bedeninizde taşıdığınız kalbini, kimsenin kırmasına izin vermeyecek oluşunuz...
Bunlar hep harika şeyler. Kaleminize, emeğinize ve yüreğinize sağlıklar dilerim. Ailenizle birlikte size sağlıklı, huzurlu ve hayırlı günler dilerim. Selam ve saygılarımla.
NOT: Duvara yapılan resim bana tanıdık gibi geldi. Televizyon dizisinden bir oyuncuya mı ait?
Yaaa nasıl hisli yazmışsın :) Bu çocuk seninle birlikte çok afili bir aşık olacak eminim :)
YanıtlaSilne güzel anılar bunlar çiçek gibi kalbi var Gökalp'in ne güzel ne tatlı sana çiçek vermesi :)
YanıtlaSilAh evlatlar neler yazdırır neler yaptırır insana . Benim de profil resimlerimdeki elimdeki çiçek bir sabah parka çıkıp (o sabah moralim çok bozuktu) beş dakka dolmadan eve gelen oğlum ellerinde çiçekleri bana uztıp annecim bunlar senin için dedi ya, işte o zaman tüm kötü şeyler anlamını yitirdi ve ben o resmi hep telefonumda muhafaza ettim. Şükürler olsun varlıklarına
YanıtlaSilOkul yıllarının geçtiği yerlerde çocuğunla dolaşmak çok farklı bir duygu olsa gerek :)
YanıtlaSil3 sene Bornova evka3 te oturdum. Büyük Parkta belediye veterinerine kedilerim için gidip geldiğim sırada yanındaki kafede oturup kahve içtim. Aynı yerlerde bir blogdaşımla gezinmiş olmak heyecanlandırdı beni :)
YanıtlaSilBir o kadar da, bir annenin gözünden yaşadığı anları satırlara dökmesini okumak duygulandırdı. Ne garip değil mi? Bir duvar ve önünden geçen binlerce hayat..
Sevgilerimi gönderiyorum.. <3
Çok tatlı. Daha nice çiçekler alacağınız ve vereceğiniz uzuuun ömürleriniz olur umarım. :)
YanıtlaSil9 şubat sizin için özel bir gün olmalı. Aslında Gökalp'in size ilk defa çiçek verdiği gün olduğu için sizin için iki kere özel olacak artık.
YanıtlaSilBen evlatlarıma manevi değerleri, bizzat sergileyerek aşılamak istedim. Yaşayan tek yavrumda bunun sonuçlarını görmek beni çok mutlu ediyor. Sizin de öyle yaptığınızı gördüm. Hissettim demek daha doğru olur.
Bloğunuzu ilk fırsatta enikonu ziyaret edeceğim.
Yazınız çok hoşuma gitti. Cep telefonumdan cevapladığım için inşallah yorumu göndermeyi başarabilirim...
Gökalp'i ve sizi sevgiyle kucaklıyorum.
Ece Evren
Çok çok güzel ifade etmişsiniz sevginizi 🤗
YanıtlaSil