Annen yok kimsen yok; Doğan Cüceloğlu anısına

Annen yok, kimsen yok. Şimdi kavuştuğunuzu düşündüğüm için; yüzümde tatlı bir tebessüm var. Kocaman bir adamın "en nihayetinde bir insan yavrusunun"; 10 yaşında kaybettiği annesini bu şekilde sesi titreyerek ve ağlayarak anlatışını ömrümün sonuna dek unutmayacağım, hatta biraz daha aklımda tutmayı başarabilirsem ben de birgün annem ile kavuştuğumda ona "Doğan Cüceloğlu haklıymış." diyeceğim. 

Çok uzun zamandır ama en çok da "anne" olduktan sonra sadakatle takip ettiğim; herşeyden önce "iyi insan" ve değerli bir hoca olan bu adamı; bir yabancının duyabileceği en yüksek sevgi ve saygı ile hatırlayacağım, dahası öğrendiklerim için ona her zaman minnettar olacağım. 

Önce bu konuda birşey yazmak istemedim. Sonrasında farkettim ki; sırf üzüldüğüm için birşey paylaşmaktan kaçıyorsam bu beni nankör yapacaktı. Bu blogu yazmaktaki amacım neydi? Merhaba bana bakın; ben süper modern harika anne, herşeyin doğrusu bende demek mi yoksa öğrendiğim, hissettiğim ve tecrübe ettiğim şeyleri; en önemlisi sonsuz bir sevgiyle büyüttüğüm "oğlum" ve "içimdeki insanı" hayat bak bize biz buradaydık, yaşadık ve birbirimizi çok sevdik diye bir kenara not etmek mi? Öğrendiğim pek çok şey için borçlu olduğumu bildiğim Doğan Cüceloğlu aramızdan ayrılmış olsa da; işte tam da bu yüzden birçok ebeveyn ile birlikte minik kalplere de dokunmaya devam ediyor olacak, ah ne güzel bir miras... Herşey için teşekkürlerimle, huzur içinde uyu. 

Ben de böyle yapabilecek miyim? Öldükten sonra da oğlumun kalbine böyle dokunabilecek miyim? 

Ah ne kısa şu ömür denilen şey, insanoğlu bir varmış bir yokmuş... 

Doğan Cüceloğlu anısına,

17 Şubat 2021 Çarşamba

Çocuklarda temizlik ve hijyen eğitimi; nasıl verilir, doğru örnek ama ne kadar doğru?

Neredeyse doğduğu günden beri her bez değişiminde poposu lavaboda yıkanan başka bir bebek var mı, bilemiyorum. Varsa da ben henüz görmedim. Bebekler için üretilmiş bunca ıslak mendili tüketen bir grup var. Evet, elini ağzını "anlık" silmeye yetecek kadar ben de alıyorum ama kullandığım miktar düşünülürse potansiyel müşteri sayılmam. 

Anne günlüğü #4 bokunda boncuk var

Engin Günaydın bir röportajında pandemi dönemi ile ilgili; benim için değişen birşey olmadı, farkettim ki benim hayatım zaten karantinada geçiyormuş demişti. İlk izlediğimde çok gülmüştüm ama sonraları aynı şeyi kendimiz için de düşünmeye başladım.

📍Pandemi başladığında 15 aylık olan oğlumla birlikte, dört duvar arasında renkli bir dünya kurmayı çoktan başarmıştık. Bundan olsa gerek; bizim için sokağın bir ucundan diğer ucuna yürüyor olmakla, dünyanın uzak bir köşesine yolculuk etmek arasında pek bir fark olmadı. Bence 2 yaşında bir çocuk için yürüdüğü yollar aynı olsa da; hayata bir şekilde karışıyor olmak yeterince büyük ve masalsı bir deneyim. 

Çocuğumu sünnet ettirmeli miyim; sünnet kaç yaşında yapılır, sünnet hangi mevsimde yapılır? Anne tecrübeleri ile sünnet; oldu da bitti maşallah # 1. bölüm

Eğer bir erkek bebek annesiyseniz; sünnet işi birgün mutlaka önünüze çıkacak. İşte o zaman anneliğin mayasındaki; benim çocuğum en iyisine sahip olsun arzusu, aynı zamanda pipisi için de geçerli olacak.📍En iyi pipi oğlumun olsun, çünkü neden olmasın?

Ben de en iyi pipi oğlumun olsun diye;

📍sünnete karar verme, doğru zamanı belirleme (1. bölüm)

📍doktor seçimi; öncesi ve sonrası ile sünnet operasyonu (2. bölüm)

📍sünnet sonrası bakım (3. bölüm)

 ile ilgili pek çok konuda tecrübe kazandım. 

Çocuk yetiştirmek

Öğle uykusundan sonra Gökalp'le gezmeye çıktık. Elimden tutuyor, birlikte geziyoruz. Birlikte hava alıyoruz, bir de marketten, fırından, mandıradan ufak tefek birşeyler... 

Maksat hayatı öğrensin. Yolda kedi, köpek, ağaç, çiçek böcek ne varsa onların avcılığını yapıyoruz. Görsün, yaşasın, dinlesin, arasın, bulsun, isimlerini öğrensin... En önemlisi de eğlensin.

• Dört duvar içinde, bir de üstüne bebeklik ve çocukluk arasında; 2 yaşında olmak nasıl bir his?

• Ailesini geçindirmek için yurtdışında çalışmak zorunda olan baba ile bütün ilişkisinin whatsapp görüntülü arama ile sınırlı olması?

2 yaş sendromu ile başa çıkma yolları

Yaşadığım semt içinde bulunduğum bir kafes gibi geliyor artık. Sanki gün geçtikçe daha da küçülüyor bu kafes. Pandemi başladığı günden beri yürüdüğüm yollar, alışveriş yaptığım dükkanlar hatta sokakta gördüğüm yüzler bile aynı. O yüzden anlatacak hem çok şeyim var , hem de hiçbir şeyim yok.

Her gün birbirinin aynı. Birçoğumuz da böyle mi hissediyoruz? Merak ediyorum.

Birlikte uyumak; bebeğin odası ne zaman ayrılmalı

 

Gökalp doğduğu günden beri birlikte uyuyoruz. Oğlum 2 buçuk aylıkken; babası yurtdışına çalışmaya gittiğinde,  biz yine beraberdik. Serhat döndüğünde ise ortamızda yatıyordu. Şimdi tekrar 2 yıl boyunca babası yurtdışında olacak ve 2 yaşına az bir zaman kalan oğlumla; karşılıklı memnun olduğumuz sürece yatağımızı ayırmayı düşünmüyorum.

Bebeklerde dil gelişimi; neden hala konuşmuyor

 

Gökalp 22 aylık olmak üzere ve konuşmasına çok az kaldı. Aslında belli başlı kelimeleri uzun bir süredir söylüyordu ama bu sıralar cümle halinde kendince dil geliştirdi. Uzun uzun mırıldanarak birşeyler anlatıyor.

Dil gelişim aşamalarında içinde bulunduğumuz bu dönem uzmanlarca telegrafik konuşma dönemi (18-24ay) olarak nitelendiriliyor. 

40 günlük sağına soluna dönmeye başlamış, 5 buçuk aylık desteksiz oturabilmiş, 9 aylık yürümüş olan oğlumun çok hareketli, kuvvetli, tuttuğunu koparan bir bebek olduğunun farkındayım. Sadece ne zaman konuşacağı hakkında biraz endişeliyim. Sanki tüm kelimeler dilinin ucunda da; bir anda hepsi birden dökülecek. Bekliyorum.

Bebeklerde güvenli bağlanma ve bağımsızlaşma

🎈Hamileliğin son zamanlarında; doğumdan sonra bebeğimin bedenimin bir parçası olmayacağı düşüncesinin beni üzdüğünü ve hamilelik hormonlarının etkisiyle zirve yaptığını anımsıyorum. Bunu yaşayan tek anne ben miyim, gerçekten bilemiyorum.

🎈Şimdiyse bunun üzerinden 18 ay geçti, her geçen gün biraz daha bağımsız olduğunu izlemekten keyif alıyor, minik mucizelerine tanık oluyor, onunla ve kendimle gurur duyuyorum.