Sarılalım Sıkı Sıkı...

Aslında nereden başlayacağımı bilemiyorum, bloguma ve blogumu takip eden herkese karşı büyük bir suç işlemişcesine kendimi zan altında hissettiğimi söyleyerek başlayabilirim sanırım. Hoş yaptığım şeyin büyük bir suç olmadığını savunduğum da söylenemez :) Sağlam bir ara vermiş oldum bloguma; gel gelelim demek ki bloga, sizlere, kelimelerime ve kendime güzel anektodlar katabilmişim demekki ki; aramıza yeni TıKTıK'çılar da katılmış...Hepiniz hoşgeldiniz, her zaman söylediğim gibi umarım ben paylaştıkça, siz paylaştıkça ve birbirimizin sesine kulak verdikçe kocaman bir aile olma yolunda son sürat ilerleriz...

Bittabi bu uzun aranın sebebi aslında bloguma kırgınlığım, kızgınlığım değildir...Aksine bu kadar ihmalkar davrandığım için kendime kırgınlığım ve geri dönmenin inanılmaz neşesi ile bu zamana kadar neden beklediğime alam veremeyişimin KIZGINLIĞIDIR!

Hayatımdaki değişim ve gelişimlerin ardı arkasının kesilmediği; yapılması gereken, yapılacak hatta yapılması planlananların gerçekleşmesi ve tabi ki herşeyin gönlümce olması için dur durak bilmeksizin çabaladığım, şahsi kanaatimce soluksuz bir dönemi tam da hayal ettiğim şekilde sonlandırdım. Ne mutlu bana; tüm bu dönemde herşey tam da hayallerimi süsleyen şekilde gerçekleşti...

Nişan hazırlıkları diyerek başınızın etini yediğim günlerin ardından nişan hazırlıkları yerini nişan gününe doğru bırakmaya başlamıştı ki aksilikler peşimi bırakmadı.Evimizin "dede sıfatı" 1 hafta kadar hastanede yattı; ameliyat oldu, taburcu oldu; derken de nişan günü geldi çattı. Tadına doyum olmayan bir heyecan, bir mutluluk aldı başını gitti o gün.Böylelikle 18.04.2014 Cuma günü ben de nişanlı bir bayan sıfatına bürünmüş oldum.Şimdilik bu şekilde paylaşıyorum sizlerle; zira nişan gününün tüm detayları için ayrı bir TıK yazmam gerekicek...Seneler sonla eşimle okurken bize o güne geri dönme fırsatı verebilecek kadar güzel bir hatıra hazırlamak arzusundayım çünkü.Yanısıra şimdi bir nişan fotoğrafı paylaşmazsam da olmaz gibime geliyor.İşte bu İzmir-Asansör'de yapılan dış çekimden bir kare...Daha fazlasını nişan hakkında bütün detayları paylaşacağım bir yazı ile paylaşıcam sizlerle ;)

Nişan ertesi; tüm vaktimizi beraber geçirdik, gezdik,eğlendik hatta inanılmaz güzel yerler ve mekanlar keşfettik.Sanırım bu sayede asker dönüşü müdavimi olacağımız yeni mekanlar da edinmiş olduk. "Asker dönüşü mü?" Asker dönüşü tabi...Nitekim 07.05.2014 Çarşamba itibariyle; namı değer nişanlım da artık asker ocağında.

Şimdiden sanki yıllardır bekliyormuşum gibi bir his var içimde.Sanırım en çok beni üzen, istediğim zaman haber alamıyor olmak.Ufak tefek iş amaçlı şehir ayrılıklarımız olmuştu daha öncesinde; alışkın olmam gerekir ama yine de o zaman sürekli konuşabiliyorduk...Şimdiyse daha farklı, hem konuşma imkanımız çok kısıtlı hem de bu bizim en uzun ayrılığımız olucak.Dahası yarın yıldönümümüz:( Dün Ptt'den bir kargo gönderdim ona.İzmir'den Kastamonu'ya teslimat süresi 2 gün dedi oradaki memur; tam zamanında yani..Kargomun içine 2 tane çamaşır alıp koydum, en lazım olan şey, kesin kullanır:) Bir tane de tshirt aldım, aslında giyebileceğini zannetmiyorum ama yine de koydum; 2 donla yıl dönümünü geçirmeye gönlüm razı olmadı:) Bir de mektup tabi...Bizim de bir asker mektubumuz olsun istedim, Ptt'deki ayaklı masalarda dikilerek yazdım mektubu; öncesinde bir kırtasiyede süslü mektup kağıdı da aradım :)) Sen kalk 30 yaşında adıma süslü mektup gönder..Neyse Allah'tan bulamadım da gönderemedim, yoksa vallahi de göndericektim:) Sonuç olarak kırtasiyede açık mavi bir mektup kağıdı buldum, ona yazdım..

Yarın yıl dönümümüz; dolu dolu 3 yılı devireceğimiz ve 4. yılımızın kapısında duracağımız gün...Bense bu yılı tek başıma bloguma yazarak kutlayacağım...Bu yıl sabahtan akşama kadar gezmek tozmak, güzel bir akşam yemeği, sarılalım sıkı sıkı modum olmayacak ama yine de mutluyum.Şayet gerçekten seviyorsanız; yanında olması cennet,  uzakta ama iyi olduğunu bilmek ise mutluluk için bir sebep oluveriyor...

Askerlik dönemi ve blog ilişkisine gelince; ruh halimi bu kadar etkileyen bir durumun satırlara yansımamasını beklemek hayal olur herhalde.Böylelikle bende "asker günlüğü" yazıları hazırlamaya vesile bulmuş olurum.Hayatımı dönem dönem anlatmak güzel oluyor; nişan günlüğü,asker günlüğü derken evlilik,hamilelik,bebek günlüklerine doğru giden bir yola çıkarım böylelikle ve adım adım hayatımı, her zaman söylediğim kafamda deli sorular listelerimi, hayallerimi, geçmişimi ve geleceğimi bir köşeye biriktirebilirim belkide...

Şimdilik paragrafları uzun; anlatılması gerekenler için yetersiz bir yazı oldu aslında ama benim için pahada ağır...Genel anlamda geçen tüm zamanın ve blog boşluğunun özeti bundan ibaret olsa gerek.Sık sık yazı paylaşarak aradaki boşluğu kapatmaya çalışmamda bir sakınca yoktur umarım ;)

O kadar çok mail almışım ki; neredeyse blogumu takip eden ve aramıza yeni katılan her TıKTıKçı yokluğumdan dem vurmuş, gerek son paylaşımıma yorum olarak, gerekse mail olarak veryansınlar tarafıma bir şekilde ulaştırılmış:) Bu kadarına şaşırmakla beraber, tarifi mümkün olmayacak kadar da mutlu olduğumu söylemem gerekir.Sonuç olarak, bir kez daha tüm samimiyetimle; " İyi ki varsınız..."

Ben geldim...
Sizleri seviyorum...

SARILALIM SIKI SIKI...