4 Eylül 2014 Perşembe

SİLKELENDİM HÜZÜNLERİMDEN!

Ne yalan söyleyeyim; bu kadar zor olacağını düşünmemiştim dedemin yokluğunun."Alışkanlık" denilen şey bir garip; ağır, zor zanaat...Ölüp giden dedemin ardından kalan koca bir boşluk.Nitekim bu süreçte kendimi ertelemeye devam ettim; Ağustos benim için çok kötü geçti.Koca bir ay kendi kendi kendine yitip gitti ömürlerden, hüzünle; sevinçten eser olmadan.

Çeyizime aldıklarımın taksitlerini ödeyeyim, esas adamın askerden dönüşünü bekleyeyim, dedemin kaybına üzüleyim derken geçiyor günler.Sık sık kendimi erteliyorum anlayacağınız.Hala otobüs beklemeye sinir oluyorum, hala nişanlımı özlüyorum, arkadaşlarımla kahve içerken sohbet ediyorum, Şegi'yi çişe çıkartıyorum..Değişen bir şey yok zira; "dedemin ölümünden arta kalan"; yine "monoton hayatım" vesselam.

Har vurup harman savurduğum günler geride kaldı.Son bir ayı kötü geçirmedim desem yalanın daniskası.Şimdi ben; silkelendim hüzünlerimden...

Sizleri elimden geldiğince takip etmeye çalıştım; yine de yeterli mi, elbette değil.Sanırım diğer ertelediklerim gibi bu açığı da kapatmanın zamanı geldi...Ha tabi  bir yandan da ağzımda çok laf birikti; tek bir post'a sığdırmaya çalışmak anlamsız.

Sonuç itibariyle; SİLKELENDİM HÜZÜNLERİMDEN!

8 yorum:

  1. Canım benim dedenle ilgili bir önceki postunu okudum ama yazmaya fırsat olmadı bir türlü.Senin de başın sağolsun.Mekanı cennet olsun.Kabullenmek çok zor oluyor gerçekten.Bir de ben anneannemin hastanedeki halini de görmediğim için öldüğüne inanamıyorum bir türlü. Onu son gördüğümde bahçede oturup gülüşüyorduk. İnsanın inanası gelmiyor ama gerçek malesef. Hayat devam ediyor.Dediğin gibi silkelenmek gerek.Allah sana ve ailene sabır versin tatlım.

    YanıtlaSil
  2. Sevgili Pembiş, dedene çok üzüldüm. Benim de kayınpederim şu anda son demlerini yaşıyor. Neden böyle söylüyorum, kayınpederim alzheimer hastası ve artık yatağa bağımlı olarak yaşıyor. Her an her şey olabilir diye bekliyoruz. Ama gerçekten yakınlarımızın değerini yokluğunda anlıyoruz. Şu anda düşünüyorum da kayınpederim benim için değerliymiş, onun yokluğu canımı acıtacak gibi görünüyor. Seni çok iyi anlıyorum, aslında ne çok alışmışız onlara değil mi? Tekrar başın sağolsun canım.

    YanıtlaSil
  3. Başın sağ olsun canım. Üzücü bir çok şey var hayatında ama hepsi geçecek. Hoş geldin =)

    YanıtlaSil
  4. Başın sağ olsun, Allah rahmet etsin.
    Daha güzel günlere inşallah.

    YanıtlaSil
  5. Canım, başın sağ olsun, Allah sabır versin.
    Hoş geldin...

    YanıtlaSil
  6. Bir önceki postta yazmak istedim ama bir türlü yazamadım elim varmadı. Başın sağolsun, yeniden hoşgeldin canım.

    Sevgiler

    YanıtlaSil

Blogger anneler fenomen çocuklar; anne bloggerlar teşhirci mi? Neden kendime anne blogger diyorum?

Bir evin bir kızıyım. Annem ben henüz 1 yaşındayken geçirdiği yüz felci sonrasında hastalanıyor ve ömrünün sonuna kadar yardıma ihtiyaç duya...