Gökalp'in ayakları çok emektar. 📍Dört duvar evimizin içinde basmadığı tek bir nokta, tek bir yüzey kalmadı o ayaklarının.
📍Bu minik adamın minik ayaklarına kilotlu çorap giydirmenin ne kadar büyük bir maharet olduğu konusuna hiç girmeyeceğim. Bir de ne kadar hızlı büyüdüklerinden bahsetmeyeceğim çünkü duygusala bağlamak istemiyorum.
Gün sonu pil seviyesi düşüyor bende. %15 in altına iniyor. Biraz da aklım duruyor. 📍2 yaşında bir bebekle hayat inanılmaz tempolu'ymuş.
📍Gökalp tam tersi rüzgar gülü gibi, döndükçe enerji üretiyor.
O yüzden bir kilotlu çorabın tek çizgisini öne, çift çizgisini de arkaya getirip giyinmeyi başarasıya kadar; anne oğul fazlasıyla cebelleşiyoruz.
📍Emektar bu ayaklar yahu!
Zoru başarmışsınız; tebrikler. :)
YanıtlaSilMaşallah. Girilecek, saklanilacak, ayak basılacak yerler söz konusu olduğunda çocukların ne kadar üretken olduğunu görünce şaşırmamak elde değil. (Üç yeğeni olan bir hala olarak bu yorum tarafımca onaylanmıştır.😂) Dolaparin içini boşaltıp içine saklanmaktan tutun, damacanaların arkasına girmeye kadar. Daha bir buçuk yaşındaki yeğenim komidine çıkıp irfan anne babasının yatağına çıkıyor. 😂Bu başarısını takdir mi etsem, düşme ihtimalinden dolayı endişe mi etsem bilemiyorum. 😂
YanıtlaSilAaah ahhhh hiç girmeyecektin o 2 yaş sendromuna . Aradan 9 sene geçti ama hâlâ dün gibi 😁
YanıtlaSilSeverim ben onun güzel ayaklarını 😊🎈bende küçük kız kardeşime giydirirken allahım soluk soluğa kalıyordum 😄neyse ki artık kazık kadar oldu şimdi üniversiteye gidiyor 😊Rabbim kolaylıklar versin inşallah canım benim Sağlıkla büyüsün inşallah sevgiler😊🎈🎈
YanıtlaSilÇocuk sahibi değilim henüz ama kuzenlerimin çocuklarına hep ben baktım özellikle 2 yaşında olanlar gerçekten arkasından koşturuyor. Aşırı aktif ve hiç durmuyorlar 😅
YanıtlaSilSize kolaylıklar dilerim mutlu günler olsun oğlunuz da beraber
YanıtlaSilMerhabalar.
YanıtlaSilGünlüklere bayılırım. Kendime ait bir de günlük blog sayfam var, kayda değer her bir anımı kaydederim. Gökalp 2 yaşında, yürümenin ve koşturmanın tam tadını çıkaracağı bir dönem. Onun ayaklarına yetişmek sizi yoruyordur. Gün sonlarına dikkat edin, emektar ayaklara yetişmek için pil seviyenizi daha aşağılara çekmesin.
Bunlar da gelip geçecek ve hepsi tatlı bir anı olarak hafızalarda kalacak. Bizim zamanımızda teknoloji bu kadar ileri değildi, mevcut teknolojiye erişmek de bizim için zordu. Gökalp aslında şanslı çocuklarımızdan. İleride büyüyüp kocaman bir adam olduğunda, geçmişine bakıp, "bu ben miyim?" diyebileceği bir albümü olacak.
Cenab-ı Allah zihnini ve bahtını açık etsin. Size de kolaylıklar versin.
Selam ve saygılarımla.
Benim de Gökalp yaşlarında bir yeğenim var. Yerinde duramıyorlar bu yaşta. Anneler için zor ama en sevilesi yaşları onların. Sağlıklı büyüsün inşallah:)
YanıtlaSilSayfanız da siz de çok tatlısınız :)
YanıtlaSilOuyyyy yerim o ayakları beeen:):)
YanıtlaSilÇocuk büyütmek çok meşakkatli ama çok da zevkli:) büyüyünce bu günlerini arayacaksınız:) Kolay gelsin:)
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilAh o 2 yaş sendromu yok mu dün gibi hatırlarım:)
YanıtlaSilZamanla geçiyor tabii mesela kendi çorabını kendi giyiyor:)
Ama o yaşın tatlı halleri hafızalardan silinmiyor
Ah çocukların yürümeye, her şeyi karıştırmaya başladığı dönem. Oldukça zorluyor :) Yine de en tatlı zamanları, anın tadını çıkarmak lazım her şeye rağmen...
YanıtlaSilZorluyor bazen, bazen kızıyorum önce kendime kızıyorum bir, neden kızıyorsun diye. Sonra sıra Gokalpe geliyor. Kıps. Susuyorum🙃 Anne benim diye güç bende olacak değil ya,❓📍 ben de öyle bir anneyim iste.
YanıtlaSilHaklısınız, 7/24 bi çocukla olmak bazen bunaltabiliyor :) Uzaktan çok hoşlar ama :)
Sil