Nişan Hazırlıkları: Neler seçtim, neleri hallettim, neler beğendim...

Cuma akşamının tüm neşesi ve hafta sonu tatiline başlamakla birlikte gelen inanılmaz motivasyonumla beraber; kocamaaan bir "Merhaba" herkese...

Malum bir nişan hazırlığı almış başını gidiyor..Ben de bu sırada birçok şeye karar verdim; bir kısmına karar vereli biraz zaman oldu; kimisi de oldukça taze haberler :) Yine de sizlere görselleri olan; fikir edinebilecekleri bir nişan hazırlığı yazısı yazmaya niyetlendim...

Öncelikle ilk aşama salon oluyor; biz nişan tarihimizi genel nedenler ve tutmak istediğim salonun müsait olup olmamasını kıstas ederek şekillendirdiğimiz için; ortaya hep dillendirdiğim 18.04.2014 tarihi çıkmış oldu. Ne yaptım,ne ettim,istediğim salonu tuttum.Dolayısıyla öncelikle söylemem gerekir ki; salon araştırması kısmını nişan hazırlıkları sürecine dahil etmeden; çoktan salonumu seçmiştim.

Gelelim salon hakkındaki seçimime.Öncelikle İzmir'de kırdüğünü; nişan vs.yapılabilecek bir çok güzel organizasyon mekanı var.Malum meşhur nişanın Nisan ayında olmasına, Nisan ayınında meşhur yağmurları olması eklenince; açıkçası ben risk edemedim ve tercihimi kapalı bir salondan yana kullandım.Pınarbaşında inanılmaz mekanlar var..Benzer hazırlıkların içindeyseniz,mutlaka Pınarbaşı'na uğrayın derim.Ben tercihimi Topkapı Garden - Mesta Teras olarak kullandım.Topkapı Garden first class konseptler yaratmış...4 ayrı seçenek sunuyor.Garden1 - Garden2 kardeş salonlar; copy-paste misali birbirlenirin aynısı; açıkhava kırdüğünü için güzel seçim..Yağmura karşı sundurmalarımız var deseler de; garantici kişiliğim havanın soğuk ya da rüzgarlı olma ihtimalini de dikkate almayı ihmal etmedi.Aynı tarzda Garden Plus var ki 1000 kişilik organizasyon kapasiteli inanılmaz bir yer; tabi nişan için sayı olarak da bütçe olarak hallice tuzlu :) Benim seçimim ise; dediğim üzere; Topkapı Garden - Mesta Teras oldu. Adı malum; terasta ve merdivenlerle çıkılıyor; dört tarafının cam olması mekanı salon düğünü demeye bin şahit haline getirirken; inanılmaz iç acıcı ve hoş bir konsept haline dönüştürülmüş.Saygın ve güler yüzlü insanlarla muhatap olarak bir şekilde memnun ayrılıyorsunuz buradan.Fiyatlara gelince; 300 kişilik bir organizasyon için, pek burunlarında kıl aldırmıyorlar; Cuma,Cumartesi,Pazar organizasyonları haftasonu olarak değerlendirildiğinden; haftasonu fiyatıyla karşılaşıyorsunuz; ama inanın ki ödeyeceğiniz tutarın çok çok üzerinde bir görsellik ve konsept sağlamışlar, uzun lafın kısası gayet uygun fiyatlar...

Bizde adettir; nişanda ya da düğünde damada kız ailesi mutlaka bir saat takar.Hem adet yerini bulsun, hem de gönlümüze göre olsun istedik.Ben baya bir uğraştım, araştırdım, koşturdum bu iş içinde:) Bıkmadan usanmadan misali :) Sonuçta zaten başından beri baktığımız Emprio Armani modellerinden birinde karar kıldık, mutlu mesut evlerimize yollandık..:) 

Saat tercihimizi; resimdeki Emprio Armani AR5946 modelinden yana oldu.Bu konuda Özen Saat ve sahibi Muhammed Bey, bizlere oldukça da yardımcı oldu, hem oldukça kibar, hem de cömert davrandı.Özen Saat'ten internet üzerinden de alışveriş yapılabiliyor,ben İzmir'de oturduğum için elbet kendim görüp almayı tercih ettim.Oldukça güvenilir bir saatçi, Kemeraltı'nda küçük bir vitrini, içeride ise binlerce saati var...Olur da bir gün gerekirse; kesinlikle tekrar alışveriş yapmak istediğim bir yer olarak kaldı hafızamda..

Davetiye krizleri : Davetiyeler konusunda da garantici kişiliğim önceden gerekli araştırmaları sağlamıştı; böylelikle sevgili sözlümü de kendi tercihlerim üzerinden yönlendirdim :)) Ne fenayım ben :)) Zevkler ve renkler pek tartışılmaz; ama zamanınız dar ise Elite Davetiye 2014 kataloglarından herhangi birini dahi gözü kapalı seçebilirsiniz neredeyse :) Bizim nişan olduğu için; nişana uygun bir görünümü olduğunu düşündüğümüz bir seçim yaptık böylelikle bu tercih de Elite'ten yana gerçekleşmiş oldu...

Fotoğrafa gelince; dış çekim olmasını arzu ettik; Karşıya'da stüdyosu olan, bu işin hakkını vereceğine inandığım, profesyonelliğine güvendiğim İlker Özpınar ile anlaştık.Detayları konuşmaya gitmedik henüz ama ben rezervasyonumu yaptırdım bile :) 1 saat boyunca dış çekim; çekilen bütün fotoğrafların digitalleri, seçeceğimiz 20 adet poz üzerindeki gerekli tüm profesyonel çalışmalar ve basımı şeklinde bir anlaşma yaptım.Aslında fiyat konusunda da bana çok uygun geldi, gerçi o kısım tartışılır :) Yine de bana çok uygun geldi, net haliyle söylemek istemiyorum çünkü İlker Bey bana inanılmaz derecede yardımcı oldu..Normalde böyle bir çalışma 500 TL civarlarında, bilginize...O yüzden arayın, bulun kendiniz görüşün bir bakalım :) Umarım kendisiyle nişan günü güzel bir ekip oluruz, güzel sonuçlar elde ederiz ve böylelikle bizim için hoş bir anı, hoş kareler elde etmiş oluruz...

Nişanlığımın görselini paylaşacağımı sananlar varsa yanılıyorlar :) Malum İzmirliler bilir; abiye,gelinlik,nişanlık dendiği an akla ilk Mimar Kemalettin gelir..Wessi Burmen'e uğramadan geçmeyin, muhatabım Hülya abla inanılmaz derecede sevgi dolu,tatlı dilli ve çok çok güzel gelinler hazırlamakta...Vessi Burmen'in 2014 sezonunun ilk tasarladıkları nişanlıklarından birini kaptım böylece, kaptım vallahi.

İşte böyle...

23 Mayıs 2020 Güncelleme: Nişan hazırlıklarıyla ilgili aklınıza takılanlar için bigudilianne.gmail.com adresine mail atabilirsiniz.

Hep Küçük Bir Kız Çocuğu Olarak Kaldım Ben...

Hayatımızda çoğu dönemi iç karmaşaları halinde yaşarız, acı'nın ve tatlı'nın bir arada yaşandığı fani ömürlerin

gelip geçici kırgınlıkları, kızgınlıkları, diz boyu bir iç karmaşası...

Hep küçük bir kız çocuğu kaldım ben, hoş; büyük bir kız çocuğu olduğum da söylenemez.Yine de 23 yaşımın haleti ruhiyesine rağmen pek de büyümedim. Büyümemekten değil de; kendi mutluluklarımı ve beni mutlu eden her şeyi hep daha net gördüm, nerede bir acım,kızgınlığım,kırgınlığım varsa hepsini yerin dibine gömdüm...

Hep toz pembe baktım hayata, işte bu yüzden bir delinin defteri değilim; pembe bir defterim ben aynı zamanda.Hep pozitif olmaya çalıştım.Hayata tutunmayı  ve bir o kadar da kendi ayaklarımın üzerinde durabilmeyi; dahası dik durabilmeyi çok küçük yaşlarda öğrendim.

Apartman hayatına sıkışmış bir çocukluktu benimkisi.Hep böyle anarım kendi çocukluğumu.Hasta bir anne, zor şartlar altında alın terinin emeğiyle çalışan işçi bir babanın tek çocuğu, küçük bir kız çocuğu olarak dünyaya geldim. Tek çocuk olmama rağmen kendimi bildim bileli kalabalık sayılabilecek bir ailenin en küçük üyesi oldum, hayatın getirisiyle anneanne,dede,anne,baba,çocuk şeklinde sıralayabileceğim sıfatların çocuk olanıydım, küçük bir kız çocuğu...

Hiç değişmedim, hep o kendimi nitelendirdiğim sümüklü küt kesim saçlı kız çocuğu olarak kaldım kendi içimde.Dedim ya nerede bir acım,kızgınlığım,kırgınlığım varsa onları görmezden gelmeye devam ederim ben, galiba insan mutlu olduğu şeyleri düşündükçe kendini çok daha iyi hissedebilmek için elle tutulur mutluluklar topluyor avuçlarında..Hayata baktığım toz pembe penceremin önünden topluyorum onları ben..Şu sıralarda avuçlarımda tuttuğum en ağır mutluluğum 18.04.2014 nişan tarihim..

Kafamı bununla meşgul etmek; toz pembe penceremin manzarasını güzelleştiriyor.Bazen büyük mutluluklarımın, başkalarının küçük mutlulukları olmasına gönlüm razı olmuyor,bencillik mi benimkisi? Bilemiyorum..

Davetiyeleri bin nazla seçti sözlüm, bu tarz şeylerden pek hoşlanmadığını biliyorum bilmesine de hani bir söz vardır "mutluluklar paylaştıkça çoğalır" , öyle olsun istiyorum ben de..Ömür boyu öyle olsun istiyorum ve öyle olması için dua ediyorum...

Çünkü; mutlu bir ömür dilemek benim hakkım...

Pazartesi Sendromu

Her pazar akşamı; yarın işe gitmememek arzusuyla yanıp tutuşurken, sabah yataktan çıkmayı istememekle beraber; maruz kalınan bu sendrom sonucu çekilmez ve asabi bir bilirkişi olmam dolayısıyla başlangıç evresini tamamlayarak salıya yatışan RUH HALİM'dir..

Şimdiden başladım anlayacağınız; İzmir'de hava güneşli.Saat an itibariyle 16:04, evdeyim.Salonun üçlü koltuğunda ayaklarımı uzatmış bir güzel kahvemi yudumlarken; blogumun aklıma gelmesiyle birlikte uzattığım bacaklarıma laptopu yerleştirip bloglamaya başladım netice itibariyle...

Yarın malum Pazartesi.Adı üstünde Pazar ertesi..Çok zor bir gün,şimdiden sıkıntısı başıma vurmaya başladı bile. Allahtan ki işlerimi erteleyen, "Aman haftaya hallederim canım" zihniyetiyle ilerleyen biri değilim de; bütün gün monitor karşısında radyasyonla vals yapan bedenim daha da zor bir Pazartesi ile karşılaşmayacak..Temennim budur arkadaşım :)


Her gününüz Pazar tadında olsun :) Hoşçakalın...

KADIN senin kolların, bacakların. Yavrun, annen, karın, kız kardeşin hayat arkadaşındır...8 Mart Dünya Kadınlar Gününüz Kutlu Olsun...

Kimi der ki kadın uzun kış gecelerinde yatmak içindir. 

Kimi der ki kadın yeşil bir harman yerinde dokuz zilli köçek gibi oynatmak içindir. Kimi der ki ayalimdir. 

Boynumda taşıdığım vebalimdir.

Kimi der ki hamur yoğuran. 

Ne o, ne bu, ne döşek, ne köçek, ne ayal, ne vebal. 

O benim kollarım, bacaklarım. Yavrum, annem, karım, kız kardeşim hayat arkadaşımdır.

                                        Nazım Hikmet 

İşte böyle Nazım'ın kadınları..Yarın 8 Mart Dünya Kadınlar Günü. Bu gün bizim ne altın günlerimize benzer, ne de özel günlerimize..Anlamı büyük bizler için.Hayatın omuzlarımıza yüklediği ve ömür boyu süren BİR KADIN OLARAK DİK DURABİLME savaşımızın bir sembolü bugün...

Ne anlar ki O'nlar KADIN OLMAKTAN...Zordu kardın olmak, bir kere ömür boyu kız kısmı'sı diye başlayan lafların öznesi olursun, topuklu ayakkabılar önem verdiğiniz herhangi bir özel günde bir anda can çekişmesine dönüşebilir, her sabah düzeltilmesi gereken uzun saçlarınız, zaman alan bir makyajınız, "kadın olmanın" getirisi olarak uğraşmak zorunda olduğunuz bir çok sabit problemleriniz vardır; doğuştan gelir, alışma süreciniz olmaz; zaten adı üzerinde "kadın olmak" ile birlikte üzerinize yapışması kuvvetli muhtemel bir çok sorunla aynı anda mücadele etmeyi öğrenirsiniz.

Aynı anda hem evlat, hem eş, hem de dost olunabilir elbet ama bir kadın olarak bunların sorumluluğu her daim bir tık ötede olur..

Her ne olursa olursa olsun; ister anne, ister evlat, ister kardeş yada eş; yılda sadece bir gün değil; her gün hatırlanması gereken şu ki: ONLAR SİZİN KADINLARINIZ...

Bir kadına ne verirseniz verin, onu daha da büyük hale getirir...

 Ona sperm verirseniz, size bir çocuk verir; ona bir ev verirsiniz,size bir yuva verir;

 ona sebze verirsiniz, size yemek verir. ona bir gülücük verirsiniz, size kalbini verir. 

ona bir şarkı söyleyin ,size konser verir, kendisine verileni çarpıp çoğaltarak geri verir... 

Bu yüzden ona çamur atarsanız, karşılığında bir bataklıkta boğulmaya hazır olun... 

                            Aziz Nesin

İşte BU'na Hayat Pahalılığı Denir: İzmir Kumru 2TL.. Hadi bakalım...ZAM ZAM ZAM!!!

Bir İzmirli olarak ilk önce bizler için KUMRU kelimesi; böyle gerdanında Sultan Süleyman mührüymüşcesine heybetli bir çizgisi olan kuş türü değil, Bizler için kumru; peynir,domates,biberden ibaret olan  leziz şeytan üçgenini içine almış bir simit specialitesi :))
Akşamları ise Kumrucu Şevki mekanında inanılmaz bir karışık sandviçe de dönüşebildiği olur fakat o konuya girsek hiç çıkamayız:) Kaldığım yerden devam etmek amacıyla;


İşte resimde gördüğünüz İzmir'de KUMRU'nun sabah saatlerinde dile gelmiş hali:)

Sizlere bahsettiğim; mazoşistlik safhalarına varan diyetimi bu sabah adeta Kumru aşermem dolayısıyla ufak bir kaçamakla zedelemiş oldum.
Sonuç mu? İzmir Kumru 2TL...
Daha birkaç hafta öncesi bir buçuk liraydı...Hayat ne kadar da pahalanıyor böyle, her şeye zam..Giyme,gezme,yeme,içme, alma alma..Ot gibi yaşa..

Sonra sen kalk 3 kuruş maaşla, her Allah'ın günü 2 lirayla tavuk dürüm ayrana tamah et; sonra neymiş efendim "Ülkenin ekonomisi iyiye gidiyormuş-muş..." Ah akıl, vah akıl..

Kumru da olmuş 2 Lira..Hadi bana eyvallah !

FiLm Kuşağı Part 2 : GÜLEN GÖZLER (Yeşilçam'a Sevgilerimle)

Türk filmleri namı değer YEŞİLÇAM'ın kalbimde ayrı bir yeri olmuştur, onlar ile güldük onlar ile ağladık biz çocukken ve hala..Türk sinemasının gelmiş geçmiş en "BİZDEN" yapımları Yeşilçam'ındır. Karakerler biziz, yapımcı yönetmen biziz, hikayeler bizim, aşklar ve gözyaşları bizim...Bence onları bu kadar unutulmaz kılan da bu derece "BİZ" olmaları...

Dün akşam televizyonda geç saatlerde "Gülen Gözler" yayınlandı.Hem gözyaşlarına hem de kahkahalara tek celsede erişebileceğim filmi; büyük bir özlemin tekrarıyla gözümü kırpmadan bir kez daha izledim.

Aslında aranızda izlemeyeniniz olmadığından; filmin konusunu, tanıtımını vesaire çok da irdelemeye gerek yok. Yeşilçam'ın üstadlarını bir kez daha sevgiyle anma meselesinden başka bir imajinasyonum olmadan, FiLm Kuşağı Part 2 olarak bu akşam "Gülen Gözler"i seçtim.
               

GeLip geçici diyetlerim, NİŞANLIK SENDROMU ve Su Diyeti Uydurmasyonum...

Şu sıralarda su diyeti ismiyle nam salmış olan bir diyet modasıdır almış başını gidiyor.Benim diyetten anladığım hep "Gelip geçici diyet" olmuştur..Kastım; madem filanca tarihte sıfır beden olman gerekiyor, o zaman geçici diyetlere başvur, sorunu çöz, filanca tarih geçsin sonra da vur kebabın dibine oradan da çikolata deryalarına...Benim açımdan ise su diyeti aynı zamanda "Nişanlık Sendromu" olarak betimlediğim nişan tuvaletinin içerisinde bir deri bir kemik olmak...

Su diyeti diye araştırdım, kendime uyguladım. Faydasını da gördüm, gerçi ben diyeti kendi ruh halime göre çarpıttım, saptırdım, yeni bir diyet yarattım..Yememe diyeti! Yemezsen kilo da almazsın bu kadar basit mantığıyla hareket ettiğim günlerin meyvelerini toplamaya başladım.Fazla olarak dahi nitelendirilemeyecek, kendi kuruntularımdan ibaret olan "birkaç kilo fazlam"dan kurtuldum vesselam.
Sabah 07:30 sularında güne başlayan bedenimi, saat 18:00'a kadar; eziyet raddesine getirerek su ve asla şeker kullanmadan kahve,her nevi çay,doğal meyve sularıyla bittabi midemi en ufak bir boşluk bırakmamacasına doldurdum.18:00 sularında ise besleyici şekilde hazırlanmış bir çorba ve bol salata ile midemle vedalaştım ve abur cuburdan uzak durmayı da ihmal etmedim.Sonuç: Gelip geçici diyetlerim başarılı bir şekilde tüm gelip geçiciliğini geride bırakarak "to be continued" şeklinde devamını göstermekte.
Ta ki nişan tarihim olan 18.04.2014'e kadar, akabinde gelsin kebaplar, gitsin pirzolalar...
Bütün gece kendimi korku filmlerine adayacağım bir Cumartesi gecesinden, koskocaman Sevgiler...