Gökalp Kütahya'da doğdu. Saha mimarı olan eşimin mesleği sebebiyle; şantiye neredeyse biz oradaydık. Önce Konya'ya gelin gittim, oradan Kütahya'ya taşındım. Sonrası işsizlik. Lohusayken eşim işten çıkartıldı. Çaresiz kaldık derken bir yurtdışı kapısı açıldı. Ben 2 buçuk aylık bebeğimle memleketime, ailemin yakınına, İzmir'e taşındım. Çok zaman sonra anladım ki; memleket "sevdiklerimizle birlikte olduğunuz" yermiş. Birlikte olamadıktan sonra, bebeğimi tek başıma ve babasız büyüttükten sonra aslında gurbet denilen şeyin kalbimizde bir boşluk olduğunu anladım. Meğer ben hiç gurbete gelin gitmemişim de insanın kendi memleketi gurbeti olabilirmiş.
19 Eylül 2020 Cumartesi
Yalnız anne olmak; babasız çocuk büyütmek
22 Ağustos 2020 Cumartesi
Garden of Sun Hotel şikayet
Didim'de bulunan bu otelin herşey dahil konsepti tam bir yalan. Personel umursamaz, ilgisiz. Daha önce çok lüks otellerde de, orta düzey fiyat performans otellerinde de konaklama yapmış birisi olarak; verdiğim parayı helal etmiyorum.
4 Haziran 2020 Perşembe
Bebeklerde güvenli bağlanma ve bağımsızlaşma
🎈Şimdiyse bunun üzerinden 18 ay geçti, her geçen gün biraz daha bağımsız olduğunu izlemekten keyif alıyor, minik mucizelerine tanık oluyor, onunla ve kendimle gurur duyuyorum.
3 Haziran 2020 Çarşamba
Lohusalık; yeni anne olmanın zorlukları
🎈Lohusa kadın hele bir de ilk doğumuysa hepten şaşalar... Gerçekten de bebeğin ilk ayı, birçok kadın için anneliğinin en zorlu dönemidir.
🎈Anneler, kayınvalideler, görümceler, eltiler herkes bir tavsiyede bulunur, aslında bunlar tavsiyeden çok, lohusayı geren durumlardır... Mümkünse lohusalık dönemi minimum kişiyle birlikte atlatılmalıdır.
🎈Annelik içgüdüsü sandığımızdan daha kuvvetli çünkü. Yolumuzu bulmaya yardım eder o...
18 ay aşısı ve menenjit aşıları
🎈Doktorların 12. aydan itibaren önermeye başladığı yeni menenjit grubu aşılar bexero ve nimenrix tamamen isteğe bağlı ve üzülerek söylüyorum ki pahalı aşılar olduğu için isteyen herkes yaptıramıyor. Umarım takvime alınır.
Umut dolu yarınlar; elveda 2020
Pandemi, savaşlar, doğal afetler derken tüm dünya için zorlu bir yıldı. Bir de baktık ki; güzel günler göreceğimiz yarınların duacısı olmaktan başka çare kalmamış elde avuçta. En çok da çocuklarımız için kaygılandık, her zaman olduğu gibi...
Çoğumuz gibi, ben de mutluluklarımı bir önceki yılda bırakarak devam ediyorum yaşamaya.
28 Mayıs 2020 Perşembe
Anneliğin ilk yılı; bebeğim 1 yaşında
🎈Meğer ben anne olmamışım; içimde bir yerde anneymişim. Sevgiymişim, sabırmışım, şükürmüşüm, duaymışım, sütmüşüm, ninniymişim, masalmışım.
🎈Topuklu ayakkabılarım hiç olmamış, tırnaklarım hep kısaymış, evel ezelden saçım dağınıkmış, tshirtümde mutlaka bir leke varmış, uykuyu sevmezmişim, ayaklarımı da kullanirsam dört kolum olurmuş. Koynuma dünyanın sevgisini, şefkatini, ilmini, merhametini sığdırırmışım.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
Blogger anneler fenomen çocuklar; anne bloggerlar teşhirci mi? Neden kendime anne blogger diyorum?
Bir evin bir kızıyım. Annem ben henüz 1 yaşındayken geçirdiği yüz felci sonrasında hastalanıyor ve ömrünün sonuna kadar yardıma ihtiyaç duya...
-
Öyle bereketli yağdı ki o gece rahmet, şükürler olsun. Lakin; sitemizdeki panjuru veya cam balkonu olmayan nadir dairelerden birinde yaşamam...
-
Anne olmak; bütün yönleriyle yeterince zorlu ve meşakkatli bir serüvenken, tahmin edersiniz ki yalnız ebeveyn olmak da en az bir o kadar zor...
-
Hayatta önemli 2 şey vardır; önceliklerimiz ve zorunluluklarımız.İkisi arasındaki zıt duruş aslında ince bir çizgiden ibarettir.Çoğunlukla k...